اهدای گوشی و تبلت به دانش آموزان نیازمند در دوران کرونا
با آغاز کرونا، نظام آموزشی با چالش های جدی مواجه شد. تعطیلی مدارس و دانشگاه ها و ضرورت قرنطینه خانگی آموزش را در سطوح مختلف با مشکل مواجه کرد. نظام های آموزشی که پیش از این نیز در حال به روز شدن بودند، این بار با سرعت بیشتری از سیستم سنتی فاصله گرفته و آماده بهره برداری از شیوه های الکترونیک و مجازی شدند. بدین ترتیب آموزش حضوری به تدریج و پس از مقاومت ها و فراز و نشیب های بسیار جای خود را به آموزش از راه دور و مجازی داد.
اما این روند در ایران که پیش از این نیز از فقدان عدالت آموزشی و تبعات آن رنج می برد، با مشکلات عدیده ای روبه رو شد. این چرخش و تحول در آموزش سنتی با همه مزایا، معایبی نیز داشت. کمبودها و فقدان زیرساخت های لازم از جمله معضلاتی بود که مانع از آن می شد در ایران نیز آموزش مجازی به آسانی اجرایی شده و مورد استقبال قرار گیرد.
پیش زمینه و بسترسازی برای آموزش مجازی ایجاب می کرد دانش آموزان به تجهیزات الکترونیک مجهز باشند؛ از گوشی هوشمند گرفته تا لپ تاپ و تبلت، برای آن که امکان آموزش برای همه دانش آموزان به طور یکسان فراهم شود. اما چنین نبود و بسیاری از کودکان کم برخوردار در معرض خطر ترک تحصیل قرار گرفتند.
مناطق محروم کم برخوردار با دانش آموزان کم برخوردارتر!
دانش آموزانی که در خانواده های کم برخوردار زندگی می کردند برای آموزش مجازی با چالش های جدی تری مواجه بودند چرا که استطاعت تامین تجهیزات الکترونیک برای تحصیل کودکان را حتی در حد یک گوشی هوشمند نداشتند. این امر به منزله حذف و محرومیت این دانش آموزان از آموزش و تحصیل بود.
شرایط پیش آمده که همه را غافلگیر کرده بود می توانست ضربه محکم تری بر احساس و امنیت دانش آموزان وارد کند چرا که علاوه بر سنگینی بار کم برخورداری و کمبودهای ناشی از آن، ترس از محرومیت مضاعف به دلیل کمبود امکانات آموزشی، شکاف طبقاتی را بیشتر به رخ آنها می کشید، شکافی که ناشی از فقدان عدالت و برابری آموزشی در جامعه است.
اما متاسفانه مشکل به همین جا ختم نمی شد و به نظر می رسید مشکلات برای این قشر از جامعه تمامی ندارد. مناطق کم برخوردار فاقد زیرساخت های لازم برای بهره برداری، خود مشکلات را تشدید می کرد. مناطقی که خطوط اینترنتی در آنجاها برقرار نیست و بود و نبود گوشی هوشمند تفاوتی ایجاد نمی کرد! لذا باید در مورد این مناطق نیز چاره ای اندیشیده می شد.
راهکار تامین تجهیزات الکترونیک برای کودکان بازمانده از کلاس درس
با شیوع کرونا و شرایط اضطراری حاصل از آن، تلاش دارالاکرام برای حمایت مادی و معنوی از جامعه هدف که به مراتب آسیب پذیرتر از قبل شده بود، دو چندان شد. چه پیش از اجرای طرح آبا چه همزمان با آن، دارالاکرام با برخورداری از حمایت ها و مشارکت های مردمی بانیان نیکوکار، به توزیع تجهیزات الکترونیکی هم چون گوشی هوشمند و تبلت بین دانش آموزان خود پرداخت تا آنها بتوانند از این بحران با آسیب کمتری عبور نمایند.
مطابق با اصل سی ام قانون اساسی، دولت موظف است شرایط تحصیل رایگان را از مقطع ابتدایی تا پایان دوره متوسطه برای عموم فراهم نماید. اما به دلایل مختلف از جمله فقدان عدالت آموزشی در دوران کرونا، با آمار بالایی از بازماندگان از تحصیل در کشور به ویژه در مناطق کم برخوردار مواجه هستیم.
طرح ملی آبا با هدف قرار دادن اقشار بازمانده از تحصیل، بنا به ضرورت شرایط موجود در کشور و ایجاد فرصتی برابر برای آموزش همگانی، از سوی وزارت آموزش و پرورش طراحی شد که اجرایی شدن آن به همتی ملی نیاز داشت و لذا این وزارتخانه با موسسه خیریه دارالاکرام به عنوان نخستین سازمان مردم نهاد واجد شرایط و استاندارد، وارد مذاکره و سپس تفاهم نامه همکاری میان آن دو امضا شد.
این طرح برای اجرایی شدن به زیرساخت های خاصی در هر منطقه جغرافیایی نیاز دارد. این زیرساخت ها عبارت اند از:
- یک دستگاه تلویزیون اندروید 50 اینچ
- یک عدد تبلت
- دستگاه ای ای دی
- یک عدد لپ تاپ
- یک عدد مودم وایرلس
- محتوای آموزشی مورد نیاز به صورت فلش مموری و سی دی
- فردی تسهیلگر برای مدیریت و کنترل فضای آموزشی
طبق این تفاهم نامه طرفین تعهداتی دارند:
تعهدات آموزش و پرورش در تفاهم نامه طرح آبا:
- شناسایی کودکان نیازمند
- توجیه و جلب اعتماد خیرین مدرسه ساز و مدارس برخوردار نسبت به فراهم کردن امکانات تحصیل دانش آموزان بازمانده از تحصیل به جای مدرسه سازی
- معرفی این خیرین جهت همراهی و مشارکت با دارالاکرام به عنوان باین و حامی
تعهدات دارالاکرام در تفاهم نامه طرح آبا:
- برگزاری کلاس های آنلاین
- تجهیز کلاس ها به سیستم های آموزشی الکترونیک و تبلت های آموزشی
- استفاده از مشاور یا مددکار به عنوان تسهیلگر کلاس های آنلاین
اقدامات اجرایی دارالاکرام در زمینه طرح آبا
همان طور که پیشتر نیز اشاره شد، دارالاکرام با آغاز پاندمی کرونا و افزایش مشکلات و محدودیت های جامعه هدف خویش، با اقدامات متعدد از جمله راه اندازی کمپین “مدرسه برای همه” برای جمع آوری تجهیزات و مواد آموزشی ضروری برای آموزش الکترونیک و از راه دور، به حمایت از دانش آموزان کم برخوردار تحت پوشش خویش پرداخت.
پس از تفاهم نامه طرح آبا نیز توانست با همکاری وزارت آموزش و پرورش، به طور وسیع تر و فراگیرتری به حمایت از این دانش آموزان بپردازد.
در حال حاضر، 82 مدرسه در کشور مجری طرح آبا هستند و در کرمان 432، در خراسان جنوبی 120، و در شهریار 18 دانش آموز با بهره گیری از خدمات این طرح به چرخه تحصیل بازگردانده شده اند.
موسسه دارالاکرام نیز در این زمینه اقداماتی انجام داده است:
- از میان 125 کلاس که تاکنون در سراسر کشور راه اندازی شده، 11 کلاس آنلاین را راه اندازی نموده است .
- از ترک تحصیل 2 هزار و 367 دانش آموز کم برخوردار در 54 نقطه از کشور پیشگیری نموده است.
اینک با توجه به طولانی شدن دوره کرونا و معضلات اقتصادی و آموزشی حاصل از آن، از شما هموطنان نیک اندیش و نیکوکار دعوت می کنیم با همراهی و مشارکت بیشتر ما را در حمایت از این قشر آسیب دیده و آسیب پذیر یاری برسانید.
