تفاوت همدلی و همدردی

اطلاعات مفید درباره مهارت همدلی و همدردی

همدلی(Empathy) و همدردی(Sympathy) از جمله مفاهیمی هستند که علی رغم تفاوت های اساسی، از شباهت ها و نزدیکی های مفهومی نیز برخوردارند که باعث می شود در بسیاری از موارد به جای هم به کار گرفته شوند. همدلی و همدردی مهارت های منحصر به فردی هستند که در موارد لزوم کاربرد خاص خود را دارند. مجهز بودن به دو مهارت همدلی و همدردی مستلزم مهربان بودن، شفقت و دلسوزی است که در نهایت منجر به حمایت از افراد دردمند و گرفتار می شود.

پیش از هر چیز، لازم است قدری با تعاریف همدلی و همدردی بیشتر آشنا شویم. بر اساس تعریف کارل راجرز:

تعریف همدلی

به معنای درک دنیای شخصی طرف مقابل است، به نحوی که انگار دنیای خود ماست. همدلی یعنی حس کردن خشم، ترس، نگرانی و سردرگمی طرف مقابل، اما بدون این که خودمان خشمگین شویم، بترسیم، نگران و یا سر در گم شویم. با مهارت همدلی، افراد قادر خواهند بود از دریچه چشم دیگران به دنیای اطراف خود نگاه کنند.

هانیز کوهات در تعریف همدلی، از اصطلاح درون نگری نیابتی (Vicarious Introspection) استفاده می کند. به بیان دیگر، همدلی یعنی به درون وجود من بیایی و به نیابت از من، من و دنیای مرا جست و جو کنی و آن گونه که من دنیا را می بینم، تو نیز ببینی و درک کنی.

تعریف همدردی

بر اساس مباحث مربوط به هوش هیجانی، همدردی از دو جنبه شناختی و احساسی برخوردار است لذا در مواقع کاربرد احساسی عاطفی، به جای همدلی می توان از همدردی استفاده کرد. بدین ترتیب در همدلی جنبه شناختی و در همدردی جنبه احساسی عاطفی مورد توجه است. این تمایز، در کاربرد دقیق و مناسب این مفاهیم نیز موثر است.

 

رویکردهای همدلی و همدردی

افراد همدل، به جای ترحم و دلسوزی،

با خوب گوش کردن،

با توجه و احترام به طرف مقابل،

قضاوت نکردن،

تمرکز بر پیام و تلاش برای درک آن،

توجه و تمرکز بر محتوای پیام و احساس نهفته در پیام ،

و به رسمیت شناختن پیام ، با دیگران ارتباط برقرار می کنند.

همدلی افراد را قادر می سازد خود را به جای دیگران گذاشته و بی آن که دچار همان احساسات شوند، احساسات و هیجانات طرف مقابل را درک و دریافت کنند. افرادی که از مهارت همدلی برخوردارند نحوه برخورد مناسبی با کفرد آسیب دیده دارند و می توانند با پیشنهادات و توصیه های خویش، آنان را در مقابله با مشکلات حمایت نمایند. بهترین رفتار و برخورد مناسب با کودکان کار را اینجا بخوانید.

برای همدلی ضرورتی ندارد که فرد همان احساسات فرد آسیب دیده را تجربه کند تا بتواند کمک کند. برای مثال، لازمه کمک یک پزشک به بیمار و این که بتواند شرایط  او را درک کند، این نیست که خود به همان بیماری مبتلا شود.

در همدردی، افراد بر عواطف و احساسات طرف مقابل تمرکز کرده و رفتاری حاکی از ترحم و دلسوزی ابراز می کنند. آنها این پیام را به فرد آسیب دیده انتقال می دهند که صادقانه به صحبت های او توجه دارند. این افراد از احساسات طرف مقابل دچار تاثر شده و بر احساسات و عواطف او متمرکز می شوند.

این حالات و رفتارها گاه ممکن است حس تحقیر شدن را به فرد مقابل القا کند. هم چنین می تواند حاوی این پیام باشد که شنونده فرد ضعیفی است که به جای دریافت و درک پیام، تنها تحت تاثیر احساسات قرار گرفته است.

اما :

خوب گوش کردن،

بدون قضاوت گوش کردن،

به احساسات فرد مقابل توجه کردن،

برخوردار بودن از نگرش مثبت در مواجهه با هیجانات منفی افراد آسیب دیده،

با صبر و بردباری اعتماد فرد مقابل را جلب کردن،

و با احساسات به هیجانات وی واکنش نشان دادن به نحوی که به او نشان دهید نگرانی ها و دردهای او را بخوبی درک می کنید، از جمله مهارت های مفید همدلی و همدردی است.

مزایای همدلی و همدردی

۱. کمک به دیگران موجب ترقی و تعالی فرد می شود و او را به رفتارهای مشابه ترغیب می کند.

۲. مهربانی مسری است. محبت از افراد جامعه به کل جامعه سرایت می کند. در حقیقت فردی که کمک دریافت می کند، خود انتقال دهنده مهربانی می شود.

۳. احتمال دوری کردن از افراد رنجور و آسیب دیده را کاهش می دهد. معمولا افراد جامعه طوری شرطی شده اند که از مواجهه با افراد غمگین و رنجیده پرهیز می کنند چرا که مشاهده رنج دیگران، برای آنها رنج آور است. اما فردی که مجهز به مهارت های همدلی و همدردی است، به دلیل مهربانی و شفقتی که دارد، هنگام برخورد با این افراد دچار هیجانات منفی نمی شود و در نتیجه می تواند با برخوردی مناسب به اقدامی همدلانه دست بزند.

۴. مطالعات حاکی از آن است که مهربانی عامل جذابیت افراد، فارغ از جنسیت آنهاست. افراد مهربان و شفیق در نزد دیگران محبوب بوده و از جذابیت خاصی برخوردارند.

مقاله پیشنهادی : تاثیر مثبت کار خیر در احساسات فردی

برای همدلی و همدردی، چاره ای جز مهربانی نیست، پس مهربان باشید و ما را در به مهربانی حمایت کنید.