اهمیت خیریه ها در زمان بحران

عملکرد سمن ها(سازمان های مردم نهاد) در مدیریت بحران

سمن ها یا NGO ها سازمان های داوطلب و غیر انتفاعی هستند که مستقل از دولت و کمک های آن به فعالیت های مرتبط با مسایل اجتماعی و امور توسعه در جامعه می پردازند. نقش سمن ها طی یک بحران، پاسخگویی سریع و تلاش برای نجات حداکثری افراد با استفاده از سرمایه های موجود است. سمن ها از امتیاز پاسخگویی سریع برخوردارند چرا که نیاز به کاغذ بازی ندارند و همین امر باعث تسریع در عمل آن ها می شود.

نتایج حاصل از تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد که افرادی که در معرض خطر قرار دارند باید از چگونگی و شدت بحران پیش رو به حد کافی مطلع باشند. اما تجربیات عملی بیانگر آن است که خویشاوندان و دوستان شبکه های اجتماعی، منابع خبری بهتری برای اعلام وقوع بحران هستند.

این تحقیقات هم چنین گویای آن است که سمن ها در مدیریت بحران، نقش فراهم کردن اقلامی چون تهیه لوازم و عملیات امداد، ساختن سرپناه های موقت، راه اندازی کمپ های سلامت و توسعه امکانات و تسهیلات ارتباطی را برعهده می گیرند. سمن ها هم چنین می توانند شرایط و لوازم آموزش و تحصیل کودکان را در شرایط بحرانی فراهم سازند.

 

اهمیت کارکرد نهاد های مردمی

هدف سمن ها انجام اقدامات موازی یا جایگزین شدن به جای نهادهای کمک رسانی دولتی نیست بلکه نهادهای مردمی به عنوان یک مکانیزم هماهنگ کننده بین دولت و جامعه بحران زده عمل می کنند.

1. اهمیت نقش سازمان های مردم نهاد در بحران را باید در پیشگامی و ابتکار عمل آن ها در زمینه امور توسعه و شهری جست و جو کرد. سرخوردگی از ساختارهای تمرکزیافته، تاکید بر جمع گرایی، برخورداری از ارتباط گسترده مدنی و همکاری میان مجریان چندگانه، از جمله عواملی است که این تغییر دیدگاه را نسبت به سازمان های غیرانتفاعی بخوبی شرح می دهد.

2. سمن ها قادرند با آموزش و کمک به ایجاد هماهنگی بین مسئولیت ها به هنگام بحران، از حساسیت های موجود بکاهند. تمرکز اصلی سمن ها در زمینه بلایا به طور وسیعی بر امداد و توسعه قرار دارد.

3. سمن ها در پشتیبانی، امداد و نوسازی نقش حیاتی ایفا می نمایند. تهیه مواد غذایی، آب آشامیدنی، دارو و لوازم بهداشتی برای آسیب دیدگان از جمله این موارد است.

4. پیدایش رویه های نوین مدیریت بحران، نقش سازمان های غیرانتفاعی را به عنوان موثرترین گزینه برای دست یابی به لینک ارتباطی موثر بین ستادهای مدیریت بحران و جمعیت بحران زده مورد تاکید قرار داده است.

مراحل نقش آفرینی سمن ها در بحران

سازمان های غیرانتفاعی در زمینه مدیریت بحران، در سه مرحله نقش آفرینی می کنند:

پیش از بحران

1. آموزش و ظرفیت سازی کارکنان و نیروهای کار

2. راه اندازی کانال های اطلاع رسانی برای مناطق و محدوده های دور از دسترس

3. پشتیبانی و برنامه ریزی

حین بحران

1. فعال سازی کانال های ارتباطی برای اخطار یا آموزش به گروه هدف

2. آغاز فوری امداد و کمک های ضروری شامل مددکاری و حمایت های عاطفی و روانی، تهیه  و ارسال مواد غذایی، آب، دارو، و سایر نیازهای اولیه فوری

3. تامین لوازم شوینده و بهداشتی

4. تخمین و ارزیابی خسارات

پس از بحران

1. کمک های ضروری برای بازسازی

2. کمک و همکاری در جذب کمک های مالی

3. کنترل فعالیت ها و انجام اقدامات نظارتی

سمن ها در مواقع بحرانی در تهیه بسیاری از تسهیلات نقش مهمی ایفا می کنند. افراد آسیب دیده برای دریافت تسهیلات معتبر جهت بازسازی زیرساخت های اساسی به پشتیبانی و حمایت نهادهای معتبر نیازمندند. بسیاری از سازمان های غیرانتفاعی داوطلب در تهیه این لوازم ضروری اولیه نقش بسیار مهمی ایفا می نمایند.نمونه ای از کمک های مردمی دارلاکرام به سیل رودبار جنوب

سمن ها در مدیریت بحران از نقش کلیدی بالقوه ای برخوردارند. آن ها در توانایی برانگیختن مشارکت عموم مردم در مقایسه با سازمان های دولتی از برتری ویژه ای برخوردارند و گزینه مناسبی برای جلب مشارکت های مردمی محسوب می شوند.

به طور خلاصه باید گفت بخش غیرانتفاعی از پیوند قوی با اجتماع برخوردار است و در مقایسه با بخش دولتی، در موضوعات آیین نامه ای انعطاف وسیعی از خود نشان می دهد که این امر بر اهمیت نقش آن در مدیریت بحران می افزاید.