نقش خیرین و تاثیرات کار خیر در جامعه
کار خیر در جامعه و کشور ما از فرهنگی دیرینه برخوردار است و با جان مردمان ما عجین شده است. ادیان الهی همواره بر دستگیری و خیررسانی به افراد آسیب پذیر و آسیب دیده تاکید فراوان داشته اند و کار خیر را سبب رستگاری، سلامت روحی و زدودن گناهان برشمرده اند. طبق این تعاریف، نیکوکاری و دستگیری از همنوع، از فضایل اخلاقی قلمداد می شود که به رشد و تکامل معنوی فردی می انجامد.
خیرین کسانی هستند که به حکم وظیفه دینی و اخلاقی یعنی بر اساس تعالیم و آموزه های دینی، یا بر اساس اصول و اخلاق انسان گرایانه و بشردوستانه، نسبت به مشکلات سایر همنوعان خود واکنش نشان داده و سعی دارند در رفع مشکلات آن ها اعم از مشکلات مالی، درمانی، آموزشی بکوشند و از سختی افراد یا اقشار آسیب دیده بکاهند.
فارغ از نیت خیرین که یا بر اساس اصول اخلاق انسانی و بشردوستی یا اصول دینی شکل گرفته باشد، خیرین هدف مشترکی را دنبال می کنند و نتیجه کار آنها، تاثیرات مثبت و سازنده ای برای فرد و جامعه در پی دارد که نمی توان از آن ها غفلت ورزید.
آیا افراد خیر بی دغدغه یا سرمایه دارند ؟؟؟
نباید چنین تصور شود که افراد خیر کسانی هستند که هیچ گونه مشکل و دغدغه شخصی نداشته یا این که سرمایه های کلانی در اختیار دارند و در اوج بی نیازی و رفاه به سایرین کمک می کنند. بلکه کاملا برعکس، خیرین کسانی هستند که در کنار زندگی شخصی، چالش ها، مشکلات و نیازهای شان، نسبت به چالش ها و مشکلات سایر افراد جامعه بی تفاوت نبوده و با گذشت و فداکاری سعی دارند به هر نحو ممکن از مشکلات همنوعان خود بکاهند و شرایطی را فراهم آورند که همه افراد جامعه با برخورداری از برابری اجتماعی و بدون محرومیت زندگی کنند.
برای کمک کردن به دیگران نیاز به سرمایه های هنگفت مالی نیست. هر شهروند وظیفه شناس طبق مسئولیت های اجتماعی خویش وظایفی دارد که نیکوکاری از جمله مهم ترین آنهاست. هر شهروند با هر میزان تمکن مالی قادر است به میزانی متناسب با توان مالی، به مسئولیت اجتماعی خویش عمل کند.
لذا باید دانست نیکوکاری حد و مرزی ندارد، جنسیت نمی شناسد، زمان و مکان ندارد، نیاز به سرمایه هنگفت ندارد، هر شهروند در هر موقعیتی می تواند به عنوان یک نیکوکار به مسئولیت اجتماعی خویش عمل کرده و در بهبود شرایط مشارکت نماید.
خیرین از این حق برخوردارند که به دلخواه خود در امور خیریه مشارکت داشته باشند، برخی در زمینه مدرسه سازی در مناطق محروم فعالیت می کنند، برخی مسجد، درمانگاه یا بیمارستان می سازند، برخی به دانشجویان و دانش آموزان کمک می کنند و برخی نیز سرپرستی کودکان فاقد سرپرست را برعهده می گیرند.
در حال حاضر ۱۷۰۰۰ موسسه خیریه دارای شماره ثبت در کشور فعالیت دارند که با توجه به حجم و گستردگی معضلات اجتماعی،هر یک در زمینه خاصی به رفع این مشکلات می پردازند. حضور این موسسات راه را برای انتخاب نیکوکاران و هدایت صحیح کمک های شان هموار ساخته است به نحوی که پس از شناسایی و کسب اطمینان از اعتبار این نهادها، با خاطری آسوده در فعالیت های خیرخواهانه با آن ها مشارکت می کنند.
شاید بتوان گفت در این عصر و دوره، مشارکت مردمی در امر آموزش دانش آموزان، به عنوان سرمایه های ارزشمند کشور، از جمله مهم ترین و اساسی ترین اقدامات خیرخواهانه ای است که مورد توجه نهادهای مردمی و خیرین قرار دارد. باید توجه داشت که چنانچه خیرین در امور آموزشی مشارکت نداشته باشند، نهادهای دولتی به تنهایی از عهده مدیریت و حل معضلات آموزشی برنخواهند آمد.
یکی از معضلات مهم آموزش کشور، ترک تحصیل و بازماندگی دانش آموزان از تحصیل به دلیل کم برخورداری خانواده های آنهاست. این اقشار کم برخوردار به دلیل درآمدهای ناچیز یا فقدان درآمد، توان و حتی گاه تمایلی به پرداخت هزینه های تحصیلی فرزندان شان ندارند و در عوض این فرزندان هستند که بخشی از بار هزینه ها و مخارج زندگی خانواده شان را با کارهایی چون دست فروشی و کارگری برعهده می گیرند.
کودکانی که به جای حضور در مدرسه و طی کردن دوره های آموزشی و پرورشی، و نشستن بر نیمکت های امن مدرسه، راهی کوچه و خیابان می شوند تا شاید لقمه نانی بر سر سفره خالی خانواده شان فراهم آورند، غافل از این که این لقمه نان چه آسیب های جسمی و روحی برای این کودکان یا نوجوانان در پی خواهد داشت که در بلند مدت قابل جبران و بهبود نخواهد بود.
توجه به چنین معضلاتی، اهمیت آموزش و تحصیل این نسل آینده ساز را بیش از پیش نمایان می کند. لذا اگر خواهان جامعه ای بدون شکاف طبقاتی و نابرابری های اجتماعی هستید، و اگر در پی آن هستید بهترین خیرخواهی را در حق همنوعان تان انجام دهید، به جمع حامیان موسسه دارالاکرام بپیوندید و در حمایت تحصیلی از کودکان مستعد فاقد سرپرست موثر ما را یاری کنید.
مشارکت مردمی در امور انسان دوستانه و خیرخواهانه یکی از نشانه های تحولات اجتماعی جامعه است.
